Günlük Örnekleri
Ahmet ŞAHİN
6 / D 2191
GÜNLÜK ÖRNEĞİ 1
19 Mayıs 2010
“Dün akşam gün batımı, hiç görmediğim bir güzellikteydi. Pembe, turuncu bir buğu vardı gökte.
Hele martıların geçtiği Marmara Denizi üzerinde gök öyle bir
göründü ki Fatih Köprüsü’nde ürperdim. Otobüste baktım, kimse ama hiç kimse görmüyor bu güzelliği.
Farkında olan, kendinden geçen, tedirgin olan bir yüz yok…Ama, diye düşündüm, güzelliği bulmak için
yolculuğa kalkar, uzaklara giderler. Güzelliği bile
satın almaya alışmışlar;parasız oldu mu görmüyorlar.”
Ahmet ŞAHİN
GÜNLÜK ÖRNEĞİ 2
22 Ekim 2006
Çocuktum, bayram vardı...Yarın bayram...
İçimde, çocukluğumun bayram sevinci yok, o da eskilerde kalmış… Peki ama şimdi ne oldu? Sadece büyüdük mü? Yoksa, büyüdüğünü sanan meşgul çocuklar mıyız? Özledim ben o bayramları...İlk, babamın elini öpmeyi özledim, şimdi uzaklarda...Bayram namazından çıkmadan erkekler, tüm mahalle kadınlarının kapıların önlerini cümbür cemaat, telaşla,süpürüp yıkamalarını...
İçimde, çocukluğumun bayram sevinci yok, o da eskilerde kalmış… Peki ama şimdi ne oldu? Sadece büyüdük mü? Yoksa, büyüdüğünü sanan meşgul çocuklar mıyız? Özledim ben o bayramları...İlk, babamın elini öpmeyi özledim, şimdi uzaklarda...Bayram namazından çıkmadan erkekler, tüm mahalle kadınlarının kapıların önlerini cümbür cemaat, telaşla,süpürüp yıkamalarını...
O pırıl pırıl çocukluk hâllerimizle,tüm mahalleyi dolaşıp, el öpmeleri...Kimi arkadaşlarımın ellerinde
şeffaf şeker torbaları ile tütün, limon, lavanta kolonyalarının karışımıyla bezenmiş buram buram kokularını...Ve… ben hiç şeker torbası taşımamıştım
şeffaf şeker torbaları ile tütün, limon, lavanta kolonyalarının karışımıyla bezenmiş buram buram kokularını...Ve… ben hiç şeker torbası taşımamıştım
o zamanlar,ne bileyim, utanırdım.O masum utanmaları özledim...Büyüklerin, çocuklara verdiği üçgen katlanmış mendilleri...
Başucumda sakladığım yeni ayakkabılarımı..
Mail yoluyla değil de, postacının getirdiği bayram kartlarını…Ziyaretlerle dolup dolup taşan evimizi…Ama en çok elini ilk öptüğüm babamı...Masum ve utangaç çocukluğumu…Ve yarın benim çocuklarım öpecekler ilk elimi…Ben büyümüşüm, ya da büyüdüğümü sanan meşgul bir çocuğum hâlâ...Ve yarın, küçük bir mutluluk, büyük bir burukluk sebebini bilmediğim…Gözümde, şaşkın birkaç damla gözyaşı...
Mail yoluyla değil de, postacının getirdiği bayram kartlarını…Ziyaretlerle dolup dolup taşan evimizi…Ama en çok elini ilk öptüğüm babamı...Masum ve utangaç çocukluğumu…Ve yarın benim çocuklarım öpecekler ilk elimi…Ben büyümüşüm, ya da büyüdüğümü sanan meşgul bir çocuğum hâlâ...Ve yarın, küçük bir mutluluk, büyük bir burukluk sebebini bilmediğim…Gözümde, şaşkın birkaç damla gözyaşı...
Ahmet ŞAHİN