BAŞARININ YOLLARI
BAŞARIYA ULAŞMANIN YOLLARI
1. ATMOSFERİNİZDEKİ OKSİJEN İÇ DENGENİZDEN GELİR.
Başkalarının karşısına eksiklerimizi ve kaygılarımızı göz önünde bulundurarak çıkmamalıyız. Kendimizle yaşama küs olmamalıyız.Toplum içinde yaşama kurallarını öğrenirken kendimizle yaşama kurallarını da öğrenmeliyiz. Bilmeliyiz ki toplumun huzuru bize bağlıdır.
Nasıl mı?
Düşünelim bir insan yaşama küs olsun, çevreyle uyumsuz olsun. Doğal olarak çevredeki insanlarda ondan etkilenir. Daha sonra o insanların çevrelerindekiler de onlardan etkilenir.Küçük de olsa bir topluluğun huzuru bozulur.
Örnek: Bir insanın oksijen ve karbondioksit dengesi bozulur.Önce bulunduğu odanın, daha sonra evin daha sonrada atmosferin dengesi bozulur.Görüldüğü gibi bir kişiden atmosferin dengesi bozuluyor. Bizlerde kendimiz ve çevreyle iyi geçinmeli toplumun dengesini bozmamalıyız.
2. İÇİMİZDEKİ ASALAKLARI ÖLDÜRDÜKÇE DİRİLİRİZ.
Ünlü Alman filozof Neitsche(Neç) “Uzun süre uçuruma bakma, uçurumda senin içine bakar” der.
Bundan anlaşılacağı gibi kendimizi kötülüğe şartlamamalıyız. Kötü düşüncelerin içimizde kalmasına izin vermek onlar tarafından tüketilmeye razı olmaktır.
Lokman Hekim Şöyle Öğüt veriyor: “İki şeyi hemen unut; yaptığın iyiliği ve sana yapılan kötülüğü, İki şeyi hiç unutma; Allah’ı ve Ölümü”
Yaptığımız iyiliği unutmalıyız ki iyilik yaşasın, Yapılan kötülüğü unutmalıyız ki kötülük ölsün.
Ne gereği var ölürken kini, nefreti beraberimizde götürüp içimizde ejderhayı beslemeye. Buna hakkımız yok. Hem biz onu besledikçe o içten bizi zayıflatır.
Bunun için dışarıda ne olursa olsun içimiz hep bahar olmalı, asalakları öldürüp biz yaşamalıyız.
3. “BENDE YAPABİLİRİM” DÜŞÜNCESİYLE MUHTEŞEM BİR GÜÇ HALİNE GELEBİLİRSİNİZ.
Toplum içindeki yerimizi büyük ölçüde kendi çabalarımız belirleyecektir. Kazandığımız her güzel davranış bizi iyi yönde netleştirirken bunlardan kaybettiklerimiz oranında siliniriz.
Varlığımıza eklememiz gerekenlerle varlığından kurtulmamız gerekenler bunlar kendimizi zorlamakla olur. Kolay yoldan yapamıyorum diyenler kendilerini yeterince zorlamayanlardır. Kendimizi dinletebildiğimiz sürece her şeyi kontrol edebiliriz. Buda zorlama şuuruyla olur.
Korkmamayı da öğrenebiliriz başka şeyleri de ben yapamam demek ben zorlanamam demektir.
İyi alışkanlıkların kazanılması kötü alışkanlıkların kaybedilmesi zorlamanın etkisiyle gerçekleşir.
Kazanmak ve değişmek için kendinizi zorlayın. Buna devam edecek olursanız geleceğin sizler için gülmesi kaçınılmazdır.
4. YAPMAMANIZ GEREKENLERİ YAPMAK, YAPMANIZ GEREKENLERİ YAPMAMANIZDAN DAHA TEHLİKELİDİR.
Yapılması gerekeni yapamıyor olabilirsiniz. Bu sizin elinizde olmayabilir. Ancak yapmamanız gerekeni yapmak çoğu zaman elinizdedir. Yapılmış bir hatayı düzeltmek zor olabilir. Fakat yapılmayan bir şey sonradan yapılabilir.
Niçin yaptım serzenişi, her zaman için yapmadım serzenişinden daha büyük hata ve pişmanlığa işaret eder.
Örneğin: İçmeniz gereken ilacı içmemek tedaviyi uzatabilir.Ancak içmemeniz gereken ilacı içmeniz tedaviyi imkansız kılabilir.
Yapmanız gerekenlerin tamamını yapmamak belki cennetinizi daraltacaktır.Ancak yapmamanız gerekenlerden birini bile yapmak hayatınızı cehenneme çevirebilir.
5. ZAYIF BİRİKİM HATA YAPILDIĞINDA ERİR.
Yanlışlarımızı, hatalarımızı, noksanlarımızı fark edip gösterebilmeliyiz. Önemli olan bize olan inancı saygıyı sarsmadan bunu yapabilmektir.
Birikim sayesinde küçük duraklamalar, zararlar, yanılgılar kazanca dönüşerek birikime eklenir.
Sağlam birikimler işinize olan sevginiz, çalışma gücünüz ve kararlı tutumunuz üzerine inşa edilir ve sağlam bir kişilik kurar.
6. FAYDASIZ VE ZARARLI OLANLA ARANIZA BİR ENGEL KOYMALISINIZ.
Faydasız olanla da zararlı olanla da aranıza bir engel koymalısınız. Aksi taktirde her ikisine de karışıp gitmeniz kaçınılmaz olur. Faydasız olanlarda erimiş birisi faydasız, zararlı olanlarda erimiş birisi zararlı bir insandır. Faydasızların içinde faydalı, zararlıların içinde zararsız olmak mümkün değildir. Faydasız ve zararlı şeylerle aramıza öyle engel koymalıyız ki temasımız bile önlenmelidir.
Bu engeli koymadığımız takdirde o şeyin faydalı veya zararlı olduğunu bilmek bize bir şey kazandırmaz.
Bahçenize akan zehirli suya bakıp, ben bunun zehirli olduğunu biliyorum demek suyun zararını önlemez. Önemli olan bahçeyle zehir arasına engel koymaktır.
Peki bu engel nedir?
Faydasızlarla aramıza koyacağımız engel faydalı şeyler, zararlılarla aramıza koyacağımız engel zararsız şeyler, kötülüklerle aramıza koyacağımız engel iyi olmalıdır.
7. ÜMİT ETMEK YAŞAMAYA UĞRAŞMAKTIR.
Örneğin;
Bir büyükelçimiz, Almanya da ki görevine başlamak üzere havaalanına indiğinde gazeteciler ona şu soruyu yönelttiler; Almanya da 1700 bin Türk var, her birinin bir meselesi olsa 1700 bin mesele,
-Ne düşünüyorsunuz?
-Cevap şöyle olur; Benim 1700 bin umudum var.Umutlar meselelerden güçlüdür.
Hiçbir zaman ümitsizliğe düşmeyin, karamsar olmayın, sizde karşılığı olduğu müddetçe arzu ettiğiniz her şey size verilecektir. Ümitsizlik “Artık bende hiçbir şey kalmadı” demektir. Oysa ümit etmek, yaşamaya uğraşmaktır.
8. HER KONUDA DİKKATLİ DAVRANMALIYIZ.
Bir atış poligonu sahibi “Kadınlar erkeklerden daha başarılı” dediğinde şaşkınlıkla sorarlar:
-Niçin?
-Bilmediklerinden.
-Nasıl?
-Bizi daha dikkatli dinliyorlar, söylediklerimizi uyguluyorlar.
Her şeyi bilirim tavrındakiler hedefi vuramıyor.
Her konuda dikkatli davranmalıyız. Dinleme konusunda göstereceğimiz dikkat, dikkatlerin en önemlisidir.
Bilgiye peşin hükümle yaklaşmak hataların en büyüklerindendir. Kendimize güvenmekle dikkatsizliği karıştırdığımız an atışımız boşa gidecektir.
9. ORGANİZASYON: ZİNCİRDE ZAYIF HALKA BIRAKMAMA SÜRECİDİR.
Örneğin; 96-97 sezonunda 1. lige yükselme maçları sırasında bir futbol takımı 2-1 galip gelip bitirdiği oyunun sonunda hükmen mağlup edildi ve skora göre elde ettiği 1. lige yükselme hakkını kaybetti.
Uzun yılların çalışmasını sıfırla çarpan bu hata 2. yarıda cezalı oyuncu oynatmaktı.
Gerçektende o oyuncunun cezalı olduğu oyuna çıkamayacağı kimsenin aklına gelmemişti. Gerçekten trajedik bir sonuçtu. 1. lige yükselmek üzere iken basit bir organizasyon hatası yüzünden başa dönmek içler acısıydı. Takımın bir çok teknik adamı, müdürü, oyuncusu vardı ama organizasyonu yoktu.
Yukarıdaki örnekte olduğu gibi bir işin en mükemmel olmasını istiyorsak o işe ait küçük bir hata bile bırakmamalıyız. Çünkü küçük kurt bir çuval inciri berbat edebilir.
Yine çok duymuşuzdur ‘‘Bir zincir en zayıf halkası kadar güçlüdür.’’ İşte organizasyon genel anlamda zincirde zayıf halka bırakmama sürecidir. Aksi takdirde zincir ne kadar kuvvetli olursa olsun o zayıf bağ koptuğu anda tüm zincir işe yaramaz hale gelir. Bizlerde yaşam planımızı en küçük ayrıntıları bile göz önünde bulundurarak yapmalıyız.
Kısacası organizasyon : Elde etmek istediğimiz ilk neticeyle kuvvetlerimizi her defa en uygun şekilde hazırlamaktır.
Sonuç olarak: Zincirin bizi zor durumda bırakmasını istemiyorsak, önceden tüm halkaları kontrol edip zayıf bir halkanın tüm hayallerimizi söndürmesine izin vermemeliyiz.
10. KAVANOZ KULLANMA SANATI.
Zaman kullanımı, Yaşama sanatının en önemli becerisidir. Herkesin 24 saati var, ama bakıyorsunuz kimileri bu sınırlı zamanda 10 kişinin yapamayacağı işi yapıyor kimileride daha kendi işlerini bile bitiremiyor. Demek ki el elden üstün, demek ki birileri fazla bir şeyler biliyor.
Bir örnek:
Bir örnek:
Zamanın iyi kullanımı hakkında ders veren bir öğretmen çocuklara: haydi küçük bir sınav yapalım demiş ve masanın üzerine bir kavanoz koymuş, sonrada bir torbadan iri kaya parçaları çıkarmış ve dikkatlice kavanozun içine yerleştirmiş kavanozda kaya parçaları için yer kalmayınca:
-Kavanoz doldu mu? diye sormuş.
-Öğrenciler evet doldu demişler.
-Hoca demek doldu ha!.. deyip bu kez aynı kavanozun içine küçük çakıl taşları boşaltmış. Taşlar kaya parçalarının aralarına girmiş.
-Öğretmen: Peki şimdi doldu mu? Diye sormuş.
İşin zannettikleri kadar kolay olmadığını anlayan uyanık öğrenciler, tam dolu değil cevabını vermişler. Öğretmen: Aferin demiş. Bu kez aynı kavanoza kum taneleri boşaltmış, kum taneleri de çakıl taşlarının aralarına girmiş. Öğretmen tekrar sormuş;
-Dolu mu? -Çocuklar; -Tam değil.
Bu kez de öğretmen çıkardığı bir sürahi suyu kavanoza boşaltmış ve sınıfa buradan çıkaracağımız soru nedir? Diye sormuş. Atılgan bir öğrenci şu cevabı vermiş:
-Günlük programınız ne kadar dolu olursa olsun her zaman küçük işler için zaman bulabilirsiniz demiş.
-Öğretmen doğru ama asıl cevap bu değil diyerek şunları söylemiş: -Eğer büyük parçaları önceden koyamazsanız, sonra hiç koyamazsınız. Ve tabi bu konu herkesin kendine sorması gereken bir soru: Hayatımızdaki büyük parçalar hangiler? İlk iş olarak onları kavanoza koyuyor muyuz? Yoksa kumu ve çakılları doldurup büyük parçaları dışarıda mı bırakıyorsunuz
-Ya siz? Kaya parçalarına önem veriyor musunuz?
-Yoksa kavanozu kırıyor musunuz?